YOK OLMADILAR ASLINDA… – Mümtaz Yurdaer yazdı

Selam Dostlar.

Kaybolmadılar aslında onlar.

Yok olmadılar.

Sadece şu aralar,inatlarının arkasına saklandı ikisi de.

Yine beyefendiler,yine hanımefendiler.

Yine gonca ,yine tektane ikisi de.

Onların sevgisi ölünce bitecek ben bilirsem.

Neden mi?

Hayır demek, bazen ” Hayırdır ” derler ya,işte ondan.

Yazıyorum ama , kendi hallerine bıraktım şimdilik onları.

Şekersiz içerdi çayı ve kahveyi “Tektane Hanımefendi”.

Çayı her zaman demlikte hazır,

Kahve fincanı tepside çiçeğiyle beklerdi.

Birde goncası olursa karşısında değme keyfineydi.

Göz göze içmek en büyük keyifti onunla.

“Bu aralar olmasa da olur.” diyordu sessizce.

Akşamdan içtiği şarap dokunmuştu bu sefer.

Bir “Of!” çekti derinden niyeyse , radyoda ” Tahta ev” şarkısı çalarken .

Beyefendi arkadaşım, alışmamaya çalışıyordu.

Üzgündü sadece.

Yaz bitti,hazan geldi onsuz.

Hüzün dolu sofra tatsız.

Rakısından derin bir yudum,

Kavun ve peynirinden birer lokma aldı.

Son yazdığı dizeleri tekrar gözden geçirdi.

Bu sefer çok hoşuna gitmişti.

” Kaçmışken zamanın keyfi,

Sen beni dinliyor,

Ben ise seni bekliyordum.

Oysa;

Sen sessiz,

Ben cansız,

Ben bedensiz.

Yorulmuş ümitler,

Savrulmuş yürekler,

Kafa bir milyon,

Ve,

Makam hicaz,

Sen sessiz,

Mekan sensiz,

Ben çaresiz. ”

Uzun zaman olmuştu ayrılalı.

Akyaka’daki evi de açmamışlardı bu sene.

Goncası Ankara’da,Tektanesi çok uzaklarda.

Berabermiş gibi,

Ama umursamayarak.

Ve büyük bir inatla.

Zayıf yanlarını çok iyi biliyorlardı birbirlerinin.

O yüzden de kendilerini sadece güçlü zannediyorlardı.

Birkaç kez denedim,onlar için bir şeyler yapmayı.

Ama olmadı.

Bıraktım onları kendi hallerine şimdilik.

Bulmak zor,

Kaybetmek kolay.

Hoş geldin derken; güle güle dememek lazım.

Eksiltmemek gerek ne sevgiyi,ne dostu,ne arkadaşı,ne aşkı.

Sağlıklı,mutlu ve başarılı bir hafta olsun.

Şarkımız siz , sevdikleriniz ve kahve keyfinize gelsin.

Saygılarımla.

Mümtaz YURDAER – 10.09.2018